SUÇLU KAVRAMI
Suçlu, hukuk düzeninin koruduğu bir eyleme karşı kanunlarda suç olarak nitelendirilen eylemlerden birisini gerçekleştiren kişidir. Türk Anayasası’nın 38. maddesi ile korunan “masumiyet karinesi” ile, suçluluğu hükmen sabit oluncaya kadar, kimse suçlu sayılamaz. Suçsuzluk karinesi, bir suçtan dolayı kovuşturulan kişinin, suçluluğu mahkeme kararıyla sabit olmadıkça suçlu sayılmamasını ifade eder.[1]
Öncelikle ortada işlenmiş bir suç olmalı ve bu suçun kesin mahkumiyet halini almış olması gerekir. [2]Sadece bir suçun işlenmesi ve fail hakkında dava açılmış olması, o suçun işlendiği anlamına gelse bile, kesin hüküm halini almadıkça suçu övme kapsamında değerlendirilemez.[3]Bir kişi hakkında mahkumiyet hükmünün kurulması o kişinin suçlu olduğu anlamına gelmez. Mahkumiyet hükmünün yanı sıra, verilen kararın kesinleşmesi gerekmektedir. Kesinleşme, Türk hukukunda mahkeme kararının aleyhinde başvurulacak hiçbir kanun yolu kalmadığında gerçekleşir. Hakkında verilen mahkeme kararının kesinleşmesinin ardından kişi hala suçlu bulunuyorsa ancak bu şekilde suçlu sıfatına haiz olur.
Suçlu kavramı hakkında yaptığımız açıklamalar doğrultusunda, suçu ve suçluyu övmek suçundaki suçluyu övme suçunun sübuta erebilmesi için yukarıda anlattığımız şekilde, övülen suçlunun kesinleşmiş bir mahkeme kararı ile suçlu bulunması gerekmektedir. Aksi takdirde suçluyu övme suçunun temel unsuru olan suçlu kişiyi övmek, ortada bir suçlu bulunmadığından gerçekleşmeyecek böylelikle suç oluşmayacaktır.
Blog Yazılarımız: SUÇ NEDİR? SUÇUN UNSURLARI NELERDİR?
KAYNAKLAR
[1] Feyzioğlu, Metin, “Suçsuzluk Karinesi: Kavram Hakkında Genel Bilgiler ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi”, AÜHFD, C. 48, 1999/1-4, s. 135.
[2] Şen, Ersan: Suçu ve Suçluyu Övme(TCK. m.215) Ceza Hukuku Dergisi, Ağustos 2008, s.105.
[3]Şahbaz, İbrahim: Açıklamalı ve İçtihatlı Türk Ceza Kanunu 2.Cilt s.2429.
